امام شافعي
محمد بن ادريس بن عباس شافعي قرشي، به سال 150 ه. ق در غزه يا عسقلان يا يمن متولد شده و در مكه و مدينه زندگي كرده و درس خوانده است. او اشعار بسياري در مدح اهل بيت عليه السلام دارد كه بسيار مشهور است. شافعي به سال 240 ه. ق در مصر درگذشت.
تزلزلت الدنيا لآل محمد
و كادت لهم صم الجبال تذوب
و غارت نجوم و اقشعرت كواكب
و هتك استار و شق جيوب
يصلي علي المبعوث من آل هاشم
و يغزي ابنوه أن ذا لعجيب
لئن كان ذنبي حب آل محمد
فذلك ذنب لست عنه أتوب
آل النبي ذريعتي
و هموا اليه وسيلتي
أرجو بأن أعطي غدا
بيدي اليمين صحيفتي
دنيا بر آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم متزلزل شد تا حدي كه نزديك بود كوه هاي خارا آب گردد.
ستارگان فرو مردند و كواكب بر خود لرزيدند و حجابها كنار رفته و گريبانها چاك شد.
بر پيامبر خدا درود مي فرستند و فرزندان او را غارت مي كنند. اين خيلي شگفت است.
اگر گناه من دوستي آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم است، گناهي است كه هرگز از آن توبه نخواهم كرد.
آل نبي پناهگاه من هستند و وسيله ي روي آوردن من به خدايند.
اميدوارم كه (بخاطر آنان) فردا نامه ي من به دست راستم داده شود.