او از گزارشگران رويداد غمبار كربلا و عاشورا است.

او نامه ي پيشواي شهيدان را به مردم بصره، جايگزين ساختن مهره ي جنايتكار اموي، «ابن زياد» برادرش «عثمان» را بجاي خود به فرمانداري بصره و ورود به كوفه را از «صقعب بن زهير» روايت كرده است.

او از ياران «مختار» بود و هنگامي كه وي در زمان فرمانداري «ابن مطيع» وارد كوفه شد، وي را به رسيدگي به حال


محرومان و تنظيم امور آنان برگزيد.

در«تهذيب التهذيب» نام او را آورده و نوشته است كه او از قبيله ي «قضاعه» بود.

او عصر پيامبر را درك كرد، اما توفيق تشرف به محضر پيامبر را نيافت. در كوفه مسكن گزيده بود، اما هنگامي كه سالار شايستگان به شهادت رسيد. از آنجا به بصره رفت. او چهره ي سرشناس و سخنگوي آگاه قبيله ي خود بود. شصت بار در دوران زندگي اش به طواف خانه ي خدا رفت و شب ها به شب زنده داري و روزها به روزه مي گذرانيد. وي فردي مورد اعتماد بود و در سال 95 ه. ق جهان را بدرود گفت.