او جريان اسيران آزادي بخش در شام را، از «عبدالله ثمالي»، و او از «قاسم بن بخيت» روايت مي كند نامبرده همان ابوحمزه ي ثمالي مشهور است.

او جريان اسارت خاندان رسالت و رويدادهاي شام را از «عبدالله ثمالي»، و او نيز از «قاسم بن بخيت»، روايت مي كند.

يكي از رجال شناسان ضمن آوردن نام او از هشتمين امام نور آورده است كه فرمود: ابوحمزه در روزگار خودش بسان لقمان حكيم در عصر خويش بود چرا كه افتخار شرفيابي و بهره وري از چهار تن از امامان نور، از چهارمين تا هفتمين آنان را داشت.

آورده اند كه «ابوبصير» به حضور امام صادق عليه السلام شرفياب گرديد كه آن حضرت حال «ابوحمزه» را پرسيد:

پاسخ داد: سرورم وقتي من آمدم بيمار بود.

امام فرمود: هنگامي كه بازگشتي درود ما را بر او برسان و به او بگو كه در كدامين ماه و كدامين روز جهان را


بدرود خواهد گفت.

و نيز آورده اند كه «ابوحمزه ي ثمالي» و «زراره» و «محمد بن مسلم» هر سه، يكسال پس از رحلت جانسوز ششمين امام نور جهان را بدرود گفتند.

و ديگر رجال شناسان نيز او را چهره اي از چهره هاي مورد اعتماد و درستكار و از ياران شايسته كردار چهار امام گرانمايه؛ حضرت سجاد، باقر، صادق و امام كاظم عليه السلام برشمرده اند....