ابوالغنائم نجم الدين محمد بن علي بن فارس واسطي معروف به ابن معلم، از اهالي قريه ي «هرث» در نزديكي واسط بوده و به سال 592 ه. ق در همان قريه درگذشته است.



أما أميرالمؤمنين فذكره

في محكم التنزيل ذكر أرفع



من قال فيه محمد أقضاكم

بعدي و أعلمكم علي الأروع



حفظوا عهود الغدر فيما بينهم

و عهود أحمد يوم خم ضيعوا



قتلوا بعرصة كربلا أولاده

و لهم بغفران المهيمن مطمع






منعوا ورود الماء آل محمد

و غدت ذئاب البرمنه تكرع



آل الضلال بنوأمية شرع

فيه و سبط الطهر أحمد يمنع



لهفي له و الخيل تعلو صدره

و الرأس منه علي الاسنة يرفع



نام اميرالمؤمنين در قرآن نامي رفيع است.

كسي كه محمد صلي الله عليه و آله و سلم درباره ي او گفته است: بهترين قاضي و داناترين عالم و پرهيزگارترين فرد پس از من، اوست.

آنها پيمانهاي مكر را در ميان خود حفظ كردند و عهدهاي روز غدير خم را با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم تباه كردند.

در عرصه ي كربلا، اولاد او را كشتند در حالي كه از خدا آمرزش مي طلبيدند.

فرزندان محمد صلي الله عليه و آله و سلم را از دستيابي به آب باز داشتند و در همان حال گرگهاي بيابان از آن آب سيراب مي شدند.

گروه گمراه بني اميه آب مي نوشيدند و نواده ي پاك احمد صلي الله عليه و آله و سلم از آن آب ممنوع بود.

دلم بر او مي سوزد كه اسبها بر سينه ي او تاختند و سرش بر نيزه بلند شد.