شيخ ابراهيم بن شيخ حسن بن نجم سعدي رباحي نجفي، از آل رباح مشهور به قفطان است. آل قفطان در شهر نجف از خانواده هاي قديمي مشهور به علم و فضل بوده اند. شيخ ابراهيم در نجف متولد شده و در همانجا تحصيل كرد و در همان شهر وفات يافته و مدفون است. تاريخ ولادت و وفات او معلوم نيست ولي پدرش به سال 1279 ه. ق وفات يافته است.



أنيخت لهم عند الطفوف ركاب

و ناداهم داعي القضا فأجابوا



يقودون للحرب العوان شوازبا

لها بين ارجاء الفضاء هباب




تقل عليها من لؤي فوارس شداد علي وقع النصال صلاب



اذا جانب الهندي في الحرب غمده

فما الغمد الا هامة و رقاب



عسي ان يغيث الدين في الله ثائر

به الحكم فصل و المقال صواب



فعدل و لا عفو و قتل و لا فدا

و أمن به الف السوام ذئاب



مركبهايشان در زمين طف توقف كرد و آنها به نداي دعوت كننده ي به مرگ، پاسخ دادند.

به عزم پيكار بر اسب هاي اصيل سوار شدند، كه از حركت آنها همه جا را غبار گرفته بود.

آنها سواركاراني از نسل لؤي بودند كه با شمشير، ضربه هاي سهمگيني بر دشمن فرود مي آوردند.

هر شمشير هندي كه از غلافش بيرون مي آمد، بر يك سر يا يك گردن فرود مي آمد و آن را غلاف خود قرار مي داد.

به آرزوي روزي كه كسي به ياري دين خدا بيايد و قضاوت نهايي و حرف عادلانه و درست را با خود بياورد.

در آن روز عدل همه جا را فرا مي گيرد و عفوي در كار نيست و گروهي كشته مي شوند بدون آنكه خونبهاي آنها گرفته شود و امنيتي برقرار مي شود كه ستوران با گرگها الفت مي يابند.