خليفه جنايتكار اموي كه فاجعه كربلا به دستور او پديد آمد.وي در سال 25 هجري تولد يافت. جواني ميگسار، سگباز و اهل بوزينه بازي و عياشي بود. [1] چون معاويه مرد، با او به عنوان خلافت بيعت كردند.معاويه پيش از مرگش از بسياري بيعت بر وليعهدي او گرفته بود.يزيد انديشه هاي الحادي داشت و به مبدا و معاد بي عقيده بود.بي بند و بار واهل عيش و طرب بود.در زمان او فسق و فجور به واليان هم گسترش يافت و آوازه خواني در مكه و مدينه آشكار شد و مردم به شرابخواري علني پرداختند. [2] .

سيد الشهدا «ع » وقتي با اصرار وليد و مروان براي بيعت با يزيد مواجه شد به فسق اوشهادت داد و فرمود: «يزيد رجل فاسق شارب الخمر قاتل النفس المحترمة معلن بالفسق ومثلي لا يبايع مثله ». [3] يزيد، مردي فاسق، شرابخوار، آدم كش است كه آشكارا گناه مي كند وكسي همچون من با كسي مثل او بيعت نخواهد كرد.

اين شناخت سيد الشهدا «ع » از يزيد، سابقه داشت.حتي روزي در يك جلسه، آن حضرت در پاسخ معاويه كه از يزيد ستايش كرد، برخاسته، زشتيها و مفاسد يزيد را برشمرد و به معاويه به خاطر بيعت گرفتن از اين و آن براي پسرش يزيد، اعتراض كرد. [4] .

يزيد نيز همچون پدرش، به حيف و ميل بيت المال و كشتن انسانهاي با ايمان و ايجاد فساد و مفاسد در دستگاه حكومت پرداخت.به والي مدينه نوشت كه به زور ازسيد الشهدا «ع » بيعت بگيرد و اگر نپذيرفت، گردن او را بزند.براي سركوبي هواداران امام حسين «ع » كه با مسلم بن عقيل در كوفه بيعت كرده بودند، «ابن زياد» را به ولايت كوفه گماشت و به كشتن امام فرمان داد. «ابن جوزي » درباره او گفته است: «چگونه قضاوت مي كنيد درباره مردي كه سه سال حكومت كرد، در سال اول حسين «ع » را به شهادت رساند و در سال دوم مردم مدينه را دچار وحشت ساخت و مدينه را براي لشكريان خودمباح گرداند و در سال سوم، خانه خدا را با منجنيق سنگباران كرد و ويران ساخت.» [5] كه اشاره به حادثه كربلاست و «واقعه حره » كه مردم مدينه در سال 63 هجري بر ضد والي قيام كردند و او و ديگر امويان را از شهر بيرون نمودند و اين پس از آن بود كه فساد و آلودگي و جنايات يزيد بر آنان آشكار شد.يزيد هم مسلم بن عقبه را با لشكري براي قتل عام مردم فرستاد.در سال 64 هجري نيز همان سپاه براي سركوب قيام عبدالله بن زبير به مكه هجوم بردند و به مسجد الحرام و حرم خدا با منجنيق حمله كردند.كعبه و مسجد الحرام سوخت و ويران شد و عده اي كشته شدند. [6] ننگها و آلودگيهاي يزيد، بيش از آن است كه در اين مختصر بگنجد. [7] مدت حكومت يزيد، سه سال و هشت ماه بود و در سال 64 در «حوارين » از اطراف دمشق مرد [8] و در «باب الصغير» دمشق دفن شد. [9] .