سوزناكترين ناله برخاسته از ژرفاي جان، كه شيعه كربلايي با آن ندا، سيد الشهدا را صدا مي زند، ندايي كه قلبهاي عاشق حسين «ع » را به هم متصل مي كند و حسينيان را زير خيمه «ذكر» گرد مي آورد.شعاري كه بر پرچم عزاداران محرم، بر پيشاني رزمندگان اسلام، بر لبهاي نوحه سرايان عاشورا مي درخشد و مي شكفد.نداي شوق آميزي كه صحابي بزرگوار، جابر بن عبدالله انصاري، وقتي همراه عطيه بر سر تربت حسين «ع » آمد و بيهوش شد، چون عطيه آب به صورتش پاشيد و به هوش آمد، سه بار گفت: «يا حسين!يا حسين! يا حسين!» آنگاه گفت: «احبيب لا يجيب حبيبه؟» و سپس به زيارت ابا عبدالله عليه السلام پرداخت.