وي در ايامي كه مسلم بن عقيل، به نمايندگي از سوي سيد الشهدا به كوفه آمده و به نفع آن حضرت بيعت مي گرفت، والي كوفه بود، پيشتر ساكن شام شده بود.از قبيله خزرج و از انصار بود.مادر او عمره دختر رواحه (خواهر عبدالله بن رواحه) نام داشت.نعمان قبلا ازسوي معاويه ولايت كوفه را بر عهده داشت، يزيد هم او را در همان منصب ابقاء كرد. [1] وي خطيب و شاعر بود.در جنگ صفين از سپاه معاويه به شمار مي آمد.سپس قاضي دمشق شد.آنگاه از سوي معاويه به ولايت يمن گماشته شد.از آن پس 9 ماه هم والي كوفه گشت. [2] .

نهضت مسلم بن عقيل و هوادارانش در كوفه چون اوج و قدرت گرفت، عبدالله بن مسلم كه از هواداران بني اميه بود، نسبت به سهل انگاري نعمان در قضيه مسلم بن عقيل انتقاد كرد و گزارش به يزيد داد و درخواست كرد كه براي كوفه مرد مقتدرتري بفرستد. يزيد هم به پيشنهاد مشاور مسيحي خود «سرجون » عبيد الله بن زياد را به ولايت كوفه منصوب كرد و به وي فرمان سختگيري و شدت عمل داد، و بدين صورت، نعمان بن بشير از كوفه عزل شد.تا دوران حكومت مروان بن حكم نيز زنده بود و والي حمص گشت ولي بعلت بروز اغتشاشاتي كه به فتنه ابن زبير معروف است، اهل حمص او را پذيرا نشدند، از آنجا گريخت، مردم تعقيبش كرده او را كشتند.اين حادثه در سال 65 هجري بود. [3] وي درآن هنگام 64 سال داشت. [4] .