مهر، قطعه اي كوچك از گل، معمولا به شكل مكعب مستطيل يا استوانه اي كه نمازگزاران، بر زمين نهند و به جاي خاك، پيشاني به هنگام سجده بر آن گذارند. [1] مهر وتسبيحي كه از تربت سيد الشهدا ساخته شود و بر آن نماز، يا با آن ذكر گفته شود، فضيلت بسيار دارد، امامان و اولياء و علماء چنين مي كردند.امام صادق «ع » سجده بر تربت امام حسين «ع » مي كرد و فرمود: «السجود علي تربة الحسين «ع » تخرق الحجب السبع » [2] ، سجده بر تربت حسيني، حجابهاي هفتگانه را كنار مي زند.صنعت مهر سازي و تسبيح سازي از تربت حرم ائمه، شغلي مقدس و محترم و اغلب در انحصار خاندانهاي پاك و سادات معتقد بوده است.حتي در كربلا، خانداني براي اينكه اين افتخار و امتياز را همواره داشته باشد، سالانه مبلغي به والي بغداد مي پرداخته است.