ستمديده، از لقبهاي سيد الشهداست كه اغلب با نام او همراه است: يا حسين مظلوم، در زيارتنامه ها و احاديث، تكيه بر روي اين لقب براي بيان ظالم بودن حكومت اموي وسپاهي است كه در كربلا آن حضرت را به شهادت رساندند.هر چند آنان مي كوشيدند تا خود را تبرئه كنند و گناه كشته شدن را به گردن خود امام بيندازند، ولي مظلوميت آن شهيد، همواره مثل پرچمي در اهتزاز بوده است.

در حديث امام باقر «ع » است: «ان الحسين صاحب كربلا قتل مظلوما مكروبا عطشانا لهفانا» [1] و در برخي تفاسير، آيه «و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا» (اسراء/33) به شهادت آن حضرت تفسير شده است. [2] و همچنين آيه «و سيعلم الذين ظلموا اي منقلب ينقلبون » (شعراء/225) به مظلوميت اهل بيت تاويل گشته است. [3] آيه «اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا» (حج/39) نيز طبق روايات، درباره حسين بن علي «ع » است كه يزيد در پي كشتن او بود تا آنكه مظلومانه شهيد شد.امام صادق «ع » نيز در حديثي امام زمان عليه السلام را خونخواه حسين «ع » معرفي مي كند. [4] و درباره آيه «اسروا النجوي الذين ظلموا» (انبياء/3) روايت است كه: «الذين ظلموا آل محمد حقهم ». [5] مظلوميت ابا عبدالله «ص » و ائمه، شيعه را همواره در مسير ظلم ستيزي و آمادگي براي جانبازي در ركاب انتقام گيرنده خون شهداي مظلوم كربلا، حضرت مهدي «ع » قرار مي دهد و كينه ظالم را در دلها مي پروراند.افراشتن پرچم مظلوميت آل الله، محور تجمع و تشكل همه مظلومان و ستمديدگان تاريخ بر محور امام مظلومان است.