از ابعاد غير مادي و غير بشري شهادت امام حسين «ع »، گريه و نوحه و مرثيه خواني فرشتگان و اجنه بر آن حضرت است.رواياتي در اين باره نقل شده و كساني هم مدعي بوده اند كه شعرها و نوحه هاي جن را به ياد عاشورا شنيده و گريسته اند، همچون مسور بن مخرمه. [1] نوحه هايي از قبيل اين كه:



ايها القاتلون جهلا حسينا

ابشروا بالعذاب و التنكيل



يا اين شعر:



ايا عين جودي و لا تجمدي

و جودي علي الهالك السيد



فبالطف امسي صريعا فقد

رزئنا الغداة بامر بدي



و امثال اينگونه مراثي كه در كتب مقتل و روايات آمده است. [2] شهيد مطهري در اين باره مي گويد: «در «قمقام زخار»، قسمت زيادي از مراثي جني ها را بصورت شعر نقل كرده است.بعيد نيست كه اين اشعار سراسر انتقاد و حنين و تحريك احساسات، از طرف علاقه مندان و شيعيان سروده مي شده است و چون از طرف حكومت وقت، تحت تعقيب قرار مي گرفتند، لذا اشعاري كه مي سرودند به نام جني منتشر مي كردند كه هم پي گم كرده باشند و هم مردم بهتر حفظ مي كردند.» [3] البته شعرهاي مرثيه از قول جن، غير از گريه وعزاداري ملائك و انبيا و كروبيان در عزاي حسيني است كه رواياتش متفاوت است.



در بارگاه قدس كه جاي ملال نيست

سرهاي قدسيان همه بر زانوي غم است



جن و ملك بر آدميان نوحه مي كنند

گويا عزاي اشرف اولاد آدم است [4] .