محفلها و مجلسهايي كه در سوگ حسيني و براي احياي خاطره عاشورا، در مساجد وحسينيه ها و منازل، در ايام عاشورا يا در روزهاي ديگر در طول سال برگزار مي شود و از پر بركت ترين آثار شهادت ابا عبدالله «ع » و زمينه مناسبي براي تبليغ و موعظه و تقويت آگاهي مردم به دين و علايق مذهبي است و در روايات نيز تاكيده شده كه چنين مجالسي همواره برپا شود.طبق روايات، براي سيد الشهدا «ع » مجالس متعددي از سوي فرشتگان، جنيان، كروبيان، انبياي پيشين، رسول خدا و ائمه (ص) برگزار شده كه بر شهادت مظلومانه آن حضرت گريسته اند.همچنين مجالسي كه پس از حادثه عاشورا در كربلا، كوفه، شام، دير راهب، مدينه، مكه و... در همان سال حادثه برگزار شده است.مرحوم شيخ جعفر شوشتري بطور مبسوط، به توضيح اين مجالس پرداخته است و در هر كدام، مرثيه خوان، گريه كننده، زمان و محل آن را توضيح داده است. [1] كل اين مجالس را به پنج دسته، تقسيم كرده است:

-مجالسي كه قبل از خلقت آدم، برگزار شده است.

-مجالسي كه بعد از آدم و قبل از تولد امام حسين «ع » برگزار شده است.

-مجالسي كه قبل از شهادتش برگزار شده است.

-مجالسي كه بعد از شهادتش در دنيا برگزار شده است.

-مجالسي كه پس از فناي دنيا، در قيامت بر پا خواهد شد.

«مجالس حسيني » نيز، نام كتابي از علي محمد علي دخيل است (ترجمه مصطفي خبازان) كه مجموعه اي از مقالات، درباره چهارده معصوم و معارف اهل بيت «ع » است. همچنانكه «مقتل » نام نوعي از كتابها در شهادت امام حسين «ع » است، مجلس و مجالس نيز نوعي كتب است كه بخش بخش به بيان فضايل و مسايل مربوط به سيد الشهدا مي پردازد و براي وعاظ نوشته مي شود كه از روي آن منبر روند و مطالبش را براي حاضران بگويند، به اين نام كتب متعددي نگاشته شده است.از جمله «المجالس الحسينية » كه كتابي فارسي در اسرار شهادت امام حسين «ع » است.از نظام العلماء ميرزا رفيع تبريزي (م 1336). [2] .