لاحق
نام اسبي كه عبيد الله بن حر، هنگام ملاقات با سيد الشهدا «ع » در منزلگاه قصر مقاتل مي خواست به آن حضرت تقديم كند و خود آماده همكاري نبود. ولي امام فرمود: نيازي به اسب تو نيست. به آن «ملحقه» هم مي گفتند. [1] معناي آن «از پي رونده، در رسنده، رسيده، آنكه و آنچه در پي چيزي مي دود و به آن مي رسد» است.از اين رو به اسبهاي تندرو هم «لاحق » مي گفتند.اين نام براي اسبهاي تني چند از معروفان عرب نيز به كار رفته است. [2] .
پاورقي
[1] مقتل الحسين، مقرم، ص 225.
[2] لغتنامه، دهخدا.