يا گندم ري.عمر سعد (فرمانده سپاه كوفه در كربلا) در پاسخ به پيشنهاد سيد الشهدا «ع » كه او را از آلودن دست به خون خويش بر حذر مي داشت و عمر سعد بهانه هاي مختلفي مي آورد، از جمله گفت: به من وعده حكومت ري داده شده است.حضرت او را نفرين كرد و فرمود: اميدوارم پس از مرگ من، از گندم عراق [1] نخوري مگر اندكي.عمر سعد ازروي استهزا گفت: «جو» آن هم مرا بس است (في الشعير كفاية) طبق نفرين امام، عمر سعد به حكومت ري هم نرسيد و به دست مختار كشته شد. [2] در نقل ديگري آمده است كه سالها پيش از عاشورا، عمر سعد به آن حضرت گفته بود: برخي از سفيهان مي پندارند كه من تو را خواهم كشت.حضرت فرمود آنان سفيه نيستند، بلكه بردباران و حليمانند، ولي آنچه مايه چشم روشني است آن است كه پس از من از گندم عراق، جز اندكي نخواهي خورد، [3] كه اين، پيشگويي آن حضرت از وقايع كربلاست.