بازگشت

كهيعص


از حروف مقطعه قرآن در اول سوره مريم.طبق برخي تفاسير، اين حروف رمزي اشاره به حوادث يا فضايل يا مسايلي دارد كه اهل بيت به علم آن آگاهند.از جمله تفسيرها و تاويلهاي اين حروف، انطباق آن با حادثه كربلاست.در روايات است: حضرت زكريا نام پنج تن آل عبا را از جبرئيل فرا گرفت و چون به نام امام حسين «ع » مي رسيد، اندوهگين مي شد و اشك در چشمش مي آمد، اما با نامهاي ديگر، اندوهش مي رفت.راز آن را ازخداوند پرسيد.خداوند با «كهيعص » قصه آن را خبر داد. «كاف »، نام كربلاست، «ها»، كشته شدن عترت طاهره است، «ياء» يزيد ستمگر، قاتل حسين «ع » است، «عين » عطش حسين «ع » و «صاد» صبر و مقاومت اوست. زكريا سه روز در مصيبت حسين «ع » گريست و از خدا خواست كه فرزندي به او عطا كند و با محبت او، آزمايشش كند و آنگونه كه محمد «ص » را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار كند.خداوند، يحيي را به او عطا كرد.يحيي هم همچون حسين «ع » ششماهه به دنيا آمد. [1] ميان يحيي بن زكريا وحسين بن علي شباهتهاي ديگر نيز وجود دارد.سر هر دو مظلومانه بريده شده و سر هر دو در طشت و طبقي پيش طاغوت زمانشان نهاده شد.


پاورقي

[1] تفسير البرهان، ج 3، ص 3، بحار الانوار، ج 44، ص 223.آيات ديگري نيز به شهادت امام حسين‏ «ع‏» تاويل شده ‏است.ر.ک: بحار الانوار، ج 44، ص 217 باب‏ «الايات الماولة لشهادته‏».