وي همراه پسر عمويش در منزلگاه قصر مقاتل با امام حسين «ع » ديدار كرد.امام او را به نصرت خويش فرا خواند، ليكن هم او و هم پسر عمويش بهانه آوردند كه: پير مرديم و بدهكار و عيالمند، كالاهاي مردم نيز در دست ماست.نمي دانيم چه خواهد شد؟

مي ترسيم امانت مردم تباه شود!بدينگونه به امام، پاسخ سرد و رد دادند.حضرت نيز از آنان خواست كه بروند، تا نداي ياري خواهي حضرت را در كربلا نشنوند، چون هر كه مظلوميت و تنهايي امام را ببيند و صدايش را بشنود اما پاسخ ندهد و ياري نكند، سزاوار است كه خداوند او را در دوزخ افكند. [1] .