محفظه اي كه روي قبر مطهر سيد الشهدا «ع » و امامان و امامزادگان ديگر قرار دارد. ضريح، هم به معناي گور، قبر بي لحد و مغاكي است كه در ميان گور سازند، براي مرده، شكاف ميان گور يا در يك جانب آن يا شكاف، هم به معناي خانه چوبين و مشبك و يا ازمس و نقره و جز آن كه بر سر قبر امامي يا امامزاده سازند. [1] در روايات است كه «ضراح »، جايي در آسمان چهارم، در برابر كعبه است، خانه اي براي پروردگار. [2] .

در فرهنگ ديني، ضريح قبور اولياء خدا مقدس و متبرك است و آن را مي بوسند وكنارش به زيارت مي پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ضريح، ظريفكاريهاي جالبي دارند.در عرف رايج ميان علاقه مندان سيد الشهدا «ع »، تعبير «ضريح شش گوشه » بار عاطفي خاصي دارد و دلها را به سوي خود جذب مي كند و شوق شيعه را به زيارت آن ضريح مطهر بر مي انگيزد.