از فرماندهان خشن و جنايتكار سپاه كوفه در حادثه كربلا و از قاتلان سيد الشهدا عليه السلام. وي از طايفه بني كلاب و از رؤساي هوازن، و مردي شجاع بود كه در جنگ صفين هم در لشكر امير المؤمنين «ع » بود، سپس ساكن كوفه شد و به روايت حديث پرداخت.نامش «شرحبيل » و كينه اش «ابو السابغه » بود.وي از فرماندهان سپاه عمر سعد در حادثه كربلا بود و پس از سستي ابن سعد در برخورد قاطع با امام حسين «ع » همراه با فرماني از سوي ابن زياد به كربلا آمد كه اگر عمر سعد حاضر به انجام ماموريت نباشد، وي آن را بر عهده گيرد.در كربلا، فرمانده جناح چپ ميدان بود.پس از شهادت امام حسين «ع »، عبيد الله سر امام حسين را همراه او به شام نزد يزيد فرستاد.سپس وي به كوفه بازگشت.وقتي قيام مختار در كوفه پيش آمد، شمر از كوفه بيرون رفت.مختار غلام خويش را با گروهي به طلب او فرستاد.شمر غلام مختار را كشت و به «كلتانيه » از قراي خوزستان رفت.جمعي از سپاهيان مختار به سركردگي «ابو عمره » به جنگ او رفتند. شمر در اين نبرد كشته شد و تن او را پيش سگان انداختند. [1] به نقلي ديگر، پس از خروج مختار، دستگير و كشته شد. [2] .

نشستن او روي سينه امام حسين «ع » براي بريدن سر مطهر، حمله به خيام اهل بيت، امان نامه آوردن براي عباس تا او را از امام جدا كند، از جنايات ديگر اوست.مردي آبله روو بد سيرت و زشت صورت بود و زنازاده به حساب مي آمد.نامش در زيارت عاشورا، همراه با لعنت آمده است «و لعن الله شمرا».امام حسين «ع »، سخن پرشور «ان لم يكن لكم دين...» را هنگام هجوم شمر به سراپرده امامت و خيمه هاي اهل بيت فرمود. [3] در آخرين لحظات حيات امام حسين «ع » هم كه آن حضرت بر زمين افتاده بود، باز عده اي را تحريك كرد كه بر آن حضرت حمله آوردند. [4] .