قاضي معروف كوفه كه وابسته به امويان بود.شريح بن حارث، در اصل يمني بود و در زمان عمر به قضاوت كوفه منصوب شد و مدت 60 سال اين شغل را داشت، جز در ايام عبدالله زبير كه سه سال اين كار را ترك كرد و در ايام حجاج، دست از اين كار كشيد و خانه نشين شد تا زمان مرگش در سال 97 يا 98 هجري، كه عمرش بيش از صد سال بود. در زمان علي «ع » هم مدتي بر منصب قضاوت بود.وقتي امام، وي را به اين منصب گماشت، بر او شرط كرد كه هيچ حكمي را اجرا نكند مگر آنكه آن را بر آن حضرت عرضه كند. [1] علي «ع » يك بار بر او خشم گرفت و از كوفه بيرونش كرد.وي طبع شعر هم داشت و شوخ طبع بود. [2] .

وقتي ابن زياد در كوفه، هاني بن عروه را دستگير و در قصر با او بدرفتاري كرد، هواداران هاني در بيرون، به فكر اين كه او را كشتند، سر و صدا راه انداختند.شريح قاضي به امر ابن زياد بيرون قصر آمد و شهادت داد كه هاني زنده است، تا جمعيت هوادار او متفرق شوند. [3] معروف است كه وي به دستور عبيد الله زياد، فتوا داد كه چون حسين بن علي «ع » بر خليفه وقت خروج كرده است، دفع او بر مسلمانان واجب است.چهره شريح قاضي، به عنوان عالم وابسته به دربار ستم و در خدمت زور و تزوير شناخته مي شود و هميشه براي كوبيدن حق، از چهره افراد مذهبي و موجه كه مردم حرفشان را مي پذيرند استفاده مي كنند.شريح نيز در منصب قضاوت بود و چنين سوء استفاده اي از موقعيت او به نفع حكومت جور انجام گرفت.