به معناي بلندي است.نام منزلي از منزلگاههاي ميان مكه تا كوفه كه امام حسين «ع » آنجا هم فرود آمد.منطقه اي پر آب و درخت كه تا واقصه (يكي ديگر از منزلگاهها) 5 / 7 كيلومتر فاصله دارد.حر در اينجا راه را بر حسين «ع » بست.امام و همراهان شب را آنجا ماندند. سحرگاهان حضرت به جوانان كاروان دستور داد تا مي توانند آب بسياري ذخيره بردارند.همه مشكها و ظرفها را پر از آب كردند.پس از حركت از آنجا بود كه با سپاه حربرخورد كردند كه همه تشنه بودند.حضرت فرمود تا سپاه حر، حتي اسبهاي آنان را با آبهاي ذخيره سيراب كنند. [1] شراف، نام مردي بوده كه در اين محل چشمه و چاههاي پرآبي احداث كرده بود. [2] شايد هم نام شراف به اين جهت بر اين منزلگاه گفته شده است.