دلاوري و بي باكي براي مقابله با دشمن و نهراسيدن از خطرها و اقدامهاي دشوار يكي از بهترين ملكات اخلاقي است كه در حسين بن علي «ع » و ياران شهيدش و اسيران آزادي بخش جلوه گر بود.ريشه روح حماسي در ميدانهاي نبرد، خصلتهاي فرد و زمينه هاي تربيتي اوست. وراثت خانوادگي نيز در شجاع بودن افراد مؤثر است.

قيام كربلا از نخستين مراحلش تا پايان آن، صحنه هاي بروز شجاعت بود.قاطعيتي كه امام حسين «ع » در ابراز مخالفت با يزيد و امتناع از بيعت داشت، تصميم به حركت به سوي كوفه و مبارزه با يزيديان، متزلزل نشدن روحيه از شنيدن اخبار و اوضاع داخل كوفه، اعلام آمادگي براي نثار خون در راه احياي دين، نهراسيدن از انبوه سپاهي كه آن حضرت را در كربلا محاصره كردند، قيام افتخار آفرين مسلم بن عقيل در كوفه، رسوا ساختن امويان توسط قيس بن مسهر در حضور والي كوفه و عامه مردم، رزم آوريهاي سلحشورانه و بي نظير امام حسين «ع » و سربازان و خاندانش، جنگ نمايان عباس و علي اكبر و قاسم و يكايك اولاد علي و فرزندان عقيل، خطبه هاي زينب و سجاد «ع » در كوفه و شام و... صدها صحنه حماسي، همه جلوه هايي از شجاعت است كه از الفباي «فرهنگ عاشورا» است. خاندان پيامبر در شجاعت و قوت قلب و دليري نمونه بودند و آنچه در دلشان نبود، هراس از دشمن بود.ميدانهاي جنگ در زمان رسول خدا و پس از او در جنگهاي جمل، صفين و نهروان، نشان دهنده شجاعت آل علي است.

امام سجاد «ع » در خطبه خويش در كاخ يزيد، شجاعت را از جمله خصلتهاي برجسته اي بر شمرد كه خداوند به آن دودمان بخشيده است: «اعطينا العلم و الحلم و السماحة و الفصاحة و الشجاعة...». [1] اين شجاعت، هم در گفتار و زبان آوري بود، هم در مواجهه با خصم و نبرد با دشمن و يك تنه به درياي سپاه تاختن و هم در تحمل مصائب و شدايد و خود را نباختن و خواري نپذيرفتن.شجاعت حسين و يارانش را دوست و دشمن ستوده اند.دستور عمر سعد براي حمله عمومي و سنگباران كردن مبارزان جبهه امام، نشان دلاوري آنان و بزدلي سپاه كوفه بود.حميد بن مسلم كه راوي صحنه هاي كربلاست مي گويد: به خدا سوگند هيچ محاصره شده اي در انبوه مردم را كه فرزندان و خاندان و يارانش كشته شده باشد، همچون حسين بن علي نديده ام كه قويدل و استوار و شجاع باشد.مردان دشمن او را محاصره مي كردند، او با شمشير بر آنان حمله مي آورد وهمه از چپ و راست مي گريختند.شمر چون چنين ديد، به نيروهاي سواره دستور داد تا به پشتيباني نيروهاي پياده شتابند و امام را از هر طرف تيرباران كنند: «فو الله ما رايت مكثورا قط قد قتل ولده و اهل بيته و اصحابه اربط جاشا و لا امضي جنانا منه عليه السلام...» [2] گر چه در برخي منابع تاريخي و مقتلها آمار كشته هاي دشمن كه در حملات ياران جبهه حسين كشته شدند، مبالغه آميز و باور نكردني نقل شده است و همه آنها را نمي توان پذيرفت، ولي آنچه بي شك ثابت است و غير قابل انكار، شجاعت شگفت آن فدائيان راه خداست.پيروان نهضت و خط عاشورا نيز درس شجاعت را از كربلا آموخته اند و از دشمن، هر چه قوي و مجهز و مسلح باشد، بيمي به دل راه نمي دهند. شهامت نيروهاي بسيجي در سالهاي دفاع مقدس در جبهه هاي ايران، الهام گرفته از عاشوراست.



حسين اي درس آموز شجاعت

بسيجي از تو آموزد شهامت



به روي سينه و پشت بسيجي

نوشته: يا زيارت، يا شهادت [3] .