در لغت، به معناي شب مردم غريب و از يار و ديار دور افتاده است، شام مسافران كه وحشتناك مي باشد.شام غريبان گرفتن: زاري كردن به درد، چنانكه بر وفات كسي گريستن و غم نمودن. شب اول وفات كسي براي خانواده آن كس، شب يازدهم محرم و عزاداري بعد از آن شب. [1] در اصطلاح، به مراسم سوگواري شبانه در شب يازدهم محرم گفته مي شود كه مردم به صورت دو گروه مجزا، پس از غروب آفتاب عاشورا در مسجدها و تكيه ها، با خواندن نوحه هاي غمگين، ياد اسراي اهل بيت را گرامي مي دارند.اين برنامه، اغلب با در دست داشتن شمعهايي و در شب تاريك يازدهم محرم انجام مي گيرد و بيشتراز كودكان و نونهالان در اين سوگواري تمثيلي استفاده مي شود.ياد كردي است از آوارگي اهل بيت امام حسين «ع » و كودكان باز مانده از شهداي كربلا كه در غروب عاشورا، بي پناه و درمانده، در ظلمت اندوهبار شب، در دشت و بيابان كربلا به سر آوردند.در اين شب، «مراسمي ساده و غم انگيز بر پا مي شود و عزاداران با لباسهاي سياه و شمعي افروخته در دست گرفته، كاه بر سر مي پاشند و نوحه هاي غم انگيز مي خوانند و دسته دسته در معابرحركت مي كنند و هر چند قدم، مدتي مي نشينند و مي گريند، آرام و غمناك.در اين مراسم بكلي سينه زني نمي شود و علم و بيرق نيز حركت داده نمي شود». [2] .