شكل صحيح و اصلي اين دو كلمه، «شاه حسين، وا حسين » است و تعبيري است كه دسته هاي عزادار و تيغ زدن و قمه زدن، هنگام تيغ زدن در روز عاشورا، بصورت جمعي و با صداي خاصي آن را تكرار مي كردند و نام سيد الشهدا «ع » را بر زبان مي آوردند.