از معروفترين لقبهاي حسين بن علي «ع » كه در روايات و زيارتنامه ها از زبان ائمه «ع » بيان شده است، به معناي سرور و سالار شهيدان.امام صادق «ع » به «ام سعيد احمسيه » كه مركبي كرايه كرده بود تا در مدينه سر قبور شهدا برود، فرمود: آيا به تو خبر دهم كه سرور شهيدان (سيد الشهدا) كيست؟گفت: آري.فرمود: حسين بن علي است.پرسيد: او سيد الشهداست؟فرمود: آري... [1] اين لقب، ابتدا مخصوص حضرت حمزه، عموي پيامبر خدا بود كه در جنگ احد به شهادت رسيد.اما حماسه و ايثار ابا عبدالله «ع » چنان بود كه اورا بر همه شهيدان برتري و سروري داد و شهداي كربلا را نيز بر ديگر شهيدان فضيلت بخشيد و اين سيادت و برتري در عرصه قيامت هم مشهود خواهد بود.پيامبر خدا يك بار كه به نقل از جبرئيل، از شهادت فرزندش خبر مي داد، از جمله دعايش درخواست مقام سيد الشهدايي براي حسين بود: «اللهم فبارك له في قتله و اجعله من سادات الشهداء». [2] ميثم تمار نيز در سخناني كه با «جبله مكيه » داشت، اين تعبير را درباره آن حضرت گفت: «ان الحسين بن علي سيد الشهداء يوم القيامة ». [3] .