اربعين، چهلمين روز شهادت امام حسين عليه السلام است كه جان خود و يارانش را فداي دين كرد.از آنجا كه گراميداشت خاطره شهيد و احياء اربعين وي، زنده نگهداشتن نام و ياد و راه اوست و زيارت، يكي از راههاي ياد و احياء خاطره است، زيارت امام حسين «ع » بويژه در روز بيستم ماه صفر كه اربعين آن حضرت است، فضيلت بسيار دارد.

امام حسن عسكري «ع » در حديثي علامتهاي «مؤمن » را پنج چيز شمرده است: نماز پنجاه و يك ركعت، زيارت اربعين، انگشتر كردن در دست راست، پيشاني بر خاك نهادن و «بسم ا...» را در نماز، آشكارا گفتن: «علامات المؤمن خمس: صلاة احدي و خمسين و زيارة الاربعين...» [1] زيارت اربعين كه در اين روز مستحب است، در كتب دعا آمده است و به اينگونه شروع مي شود: «السلام علي ولي الله و حبيبه...» كه اين متن، از طريق صفوان جمال از امام صادق «ع » روايت شده است.زيارت ديگر آن است كه جابر بن عبدالله انصاري در اين روز خوانده است و متن زيارت بعنوان زيارتنامه آن امام در نيمه ماه رجب نقل شده و با جمله «السلام عليكم يا آل الله...» شروع مي شود. [2] .

مورخان نوشته اند كه جابر بن عبدالله انصاري، همراه عطيه عوفي موفق شدند كه در همان اولين اربعين پس از عاشورا به زيارت امام حسين «ع » نائل آيند.وي كه آن هنگام نابينا شده بود، در فرات غسل كرد و خود را خوشبو ساخت و گامهاي كوچك برداشت تا سر قبر حسين بن علي «ع » آمد و با راهنمايي عطيه، دست روي قبر نهاد و بيهوش شد، وقتي به هوش آمد، سه بار گفت: يا حسين!سپس گفت: «حبيب لا يجيب حبيبه...» آنگاه زيارتي خواند و روي به ساير شهدا كرد و آنان را هم زيارت نمود. [3] .