بازگشت

زاده ليلي


فرزند بزرگ سيد الشهدا و شبيه پيامبر كه روز عاشورا فداي دين شد.مادر علي اكبر، ليلا دختر ابي مره بود.در كربلا حدود 25 سال داشت.سن او را 18 سال و 20 سال هم گفته اند.او اولين شهيد عاشورا از بني هاشم بود. [1] علي اكبر شباهت بسياري به پيامبر داشت، هم در خلقت، هم در اخلاق و هم در گفتار.به همين جهت روز عاشورا وقتي اذن ميدان طلبيد و عازم جبهه پيكار شد، امام حسين «ع » چهره به آسمان گرفت و گفت: «اللهم اشهد علي هؤلاء القوم فقد برز اليهم غلام اشبه الناس برسولك محمد خلقا و خلقا و منطقا وكنا اذا اشتقنا الي رؤية نبيك نظرنا اليه...» [2] .

شجاعت و دلاوري علي اكبر و رزم آوري و بصيرت ديني و سياسي او، در سفر كربلا بويژه در روز عاشورا تجلي كرد.سخنان، فداكاريها و رجزهايش دليل آن است.وقتي امام حسين از منزلگاه «قصر بني مقاتل » گذشت، روي اسب چشمان او را خوابي ربود و پس ازبيداري «انا لله و انا اليه راجعون » گفت و سه بار اين جمله و حمد الهي را تكرار كرد.علي اكبر وقتي سبب اين حمد و استرجاع را پرسيد، حضرت فرمود: در خواب ديدم سواري مي گويد اين كاروان به سوي مرگ مي رود.پرسيد: مگر ما بر حق نيستيم؟ فرمود: چرا.

روزعاشورا [3] نيز پس از شهادت ياران امام، اولين كسي كه اجازه ميدان طلبيد تا جان را فداي دين كند او بود.گر چه به ميدان رفتن او بر اهل بيت و بر امام بسيار سخت بود، ولي از ايثارو روحيه جانبازي او جز اين انتظار نبود.وقتي به ميدان مي رفت، امام حسين «ع » درسخناني سوزناك به آستان الهي، آن قوم ناجوانمرد را كه دعوت كردند ولي تيغ به رويشان كشيدند، نفرين كرد.

علي اكبر چندين بار به ميدان رفت و رزمهاي شجاعانه اي با انبوه سپاه دشمن نمود. هنگام جنگ، اين رجز را مي خواند كه نشان دهنده روح بلند و درك عميق اوست:



انا علي بن الحسين بن علي

نحن و رب البيت اولي بالنبي



تالله لا يحكم فينا ابن الدعي

اضرب بالسيف احامي عن ابي



ضرب غلام هاشمي عربي [4] .



پيكار سخت، او را تشنه تر ساخت.به خيمه آمد.بي آنكه آبي بتواند بنوشد، با همان تشنگي و جراحت دوباره به ميدان رفت و جنگيد تا به شهادت رسيد.قاتل او مرة بن منقذ عبدي بود. پيكر علي اكبر با شمشيرهاي دشمن قطعه قطعه شد.وقتي امام بر بالين او رسيدكه جان باخته بود.صورت بر چهره خونين علي اكبر نهاد و دشمن را باز هم نفرين كرد: «قتل الله قوما قتلوك...» و تكرار مي كرد كه: «علي الدنيا بعدك العفا».و جوانان هاشمي را طلبيد تا پيكر او را به خيمه گاه حمل كنند. [5] علي اكبر، نزديكترين شهيدي است كه باحسين «ع » دفن شده است.مدفن او پايين پاي ابا عبدالله الحسين «ع » قرار دارد و به اين خاطر ضريح امام، شش گوشه دارد. [6] .



الگوي شجاعت و ادب، اكبر

در دانه ي فاطمي نسب، اكبر



فرزند يقين ز نسل ايمان بود

پرورده ي دامن كريمان بود



آن يوسف حسن، ماه كنعاني

در خلق و خصال، احمد ثاني



آن شاهد بزم، سرو قامت بود

دريا دل و كوه استقامت بود



آن دم كه لباس رزم مي پوشيد

از كوثر عشق، جرعه مي نوشيد



از فرط عطش فتاده بود از تاب

گرديد ز دست جد خود سيراب



در راه خدا ذبيح دين گرديد

بر حلقه ي عاشقان نگين گرديد



داغش كمر حسين را بشكست

با خون سرش حناي خونين بست



ديباچه ي داستان حق، اكبر

قرباني آستان حق، اكبر [7] .




پاورقي

[1] حياة الامام الحسين، ج 3، ص 245 و مقاتل الطالبيين.

[2] بحار الانوار، ج 45، ص 43.

[3] اعيان الشيعه، ج 8، ص 206.

[4] همان، ص 207.

[5] حياة الامام الحسين، ج 3، ص 248.

[6] از جمله براي شرح حال او ر.ک: «علي الاکبر» از عبد الرزاق الموسوي، چاپ 1368 قمري، نجف، 146 صفحه.

[7] از نويسنده.