نام محلي است.يكي از منزلگاههاي ميان مكه و كوفه.چون طليعه سپاه اعزامي از كوفه براي امام حسين «ع » آشكار شد، يارانش را به طرف ذو حسم سوق داد و پيش از رسيدن نيروهاي دشمن، در آنجا اردو زد.حر و سربازانش در همين مكان با امام حسين «ع » برخورد كردند و آن حضرت دستور داد حر و سپاه او و حتي اسبانشان را سيراب كنند كه از راه رسيده بودند و بي تاب عطش بودند.امام سپس براي آن گروه سخنراني كرد و هنگام ظهر، نماز جماعت خوانده شد.حر و سپاه او نيز به امام حسين «ع » اقتدا كردند. [1] .