يا دستهاي قلم شده.منظور دو دست علمدار كربلا اباالفضل «ع » است كه چون روز عاشورا براي آوردن آب به خيمه ها، به سوي فرات رفت، در درگيري با كمين نيروهاي دشمن، ابتدا دست راستش از كار افتاد و با رجز «و الله ان قطعتموا يميني...» مي كوشيد تا آب را به خيمه ها برساند. دست چپش هم قطع شد.وي به رجز و مبارزه ادامه داد تا به شهادت رسيد.در مرثيه ها براي بي دستي علمدار رشيد عاشورا، جايگاه خاصي است و از زبان حال مادرش «ام البنين » هم نوحه ها خوانده مي شود.



كاش مي گشتم فداي دست تو

تا نمي ديدم عزاي دست تو



خيمه هاي ظهر عاشورا هنوز

تكيه دارد بر عصاي دست تو



از درخت سبز باغ مصطفي

تا فتاده شاخه هاي دست تو



اشك مي ريزد ز چشم اهل دل

در عزاي غم فزاي دست تو



يك چمن گلهاي سرخ نينوا

سبز مي گردد به پاي دست تو



درشگفتم از تو اي دست خدا

چيست آيا خونبهاي دست تو؟ [1] .