چوب و تركه اي كه يزيد، با آن بر سر بريده امام حسين «ع » اشاره مي كرد و بر لب و دندان مي زد.ابو برزه اعتراض كرد كه: اي فاسق!چوبت را از لبهاي حسين «ع » بردار، به خدا من لبهاي پيامبر را ديدم كه جاي اين چوب را مي بوسيد. [1] در زيارتنامه آن حضرت نيز آمده است: «السلام علي الثغر المقروع بالقضيب ». سلام بر آن دندانهايي كه با قضيب، كوبيده و آزرده شد.