حسين مني و انا من حسين
حسين «ع » از من است و من از حسينم.حديثي كه رسول خدا «ص » فرموده است و در كتب حديثي شيعه و اهل سنت آمده است، متن كامل آن چنين است: «حسين مني و انا من حسين احب الله من احب حسينا و ابغض الله من ابغض حسينا، حسين سبط من الاسباط، لعن الله قاتله » [1] اينگونه تعبير (من از اويم و او از من است) نشانه وحدت كامل فكري، روحي، مرامي، جسمي و خط مشي است و رسول خدا «ص » نيم قرن پيش از حادثه كربلا، خواسته قيام و نهضت حسيني را تداوم راه خويش بداند و دشمنان سيد الشهدا را كه دست خود را به خون او آلودند، دشمنان و قاتلان خود به حساب آورد، چرا كه خشم و رضا و جنگ و صلح و ياري يا جفا بر حسين «ع »، همسان با خشم و رضا و جنگ و صلح و ياري و جفا بر پيامبر خداست، چرا كه اين دو، يك جان در دو بدن و يك فكر و مرام، در دو زمانند. [2] اين گونه بيان همبستگي كامل، ترسيم كننده خط صحيح حركت اجتماعي و ديني و مبارزاتي و سياسي در طول تاريخ است. چنين نيست كه از هم بودن اين دو حجت الهي، تنها پيوند جسمي و از نسل پيامبر بود حسين «ع » را بگويد، بلكه عمده ترين مفهوم، هم خطي آن دوست.
مفهوم بلند ديگري كه در اين حديث نهفته، آن است كه وجود پيامبر «ع » و آيين و مكتب او در وجود ابا عبدالله «ع » تداوم يافته است، آن هم نه تنها تداوم جسمي، بلكه نگهبان دين پيامبر «ص »، امام حسين است و قيام و شهادت او سبب بقاي دين رسول خداست.سخن، تنها بار عاطفي ندارد، بلكه بيانگر يك حقيقت اجتماعي و تاريخي است.
اگر كه دين مصطفي هنوز در جهان به پاست
از آن سر بريده تو هست و از نواي تو
احياگر دين پيامبر، نهضت حسيني بود.خود ابا عبدالله «ع » در خطبه اي كه فلسفه و قيام خويش را بيان كرد، اشاره فرمود كه هدف، حركت در مسير سيره پيامبر و علي «ع » و امر به معروف و نهي از منكر است و اينگونه است كه انحرافها زدوده شده و دين استوار و پا بر جامي ماند.اينكه گفته اند: «ان الاسلام محمدي الحدوث، حسيني البقاء» اشاره به همين احياگري دين پيامبر در سايه قيام عاشوراست، يعني پيدايش اسلام، محمدي است و بقاي آن، حسيني!
گر جز به كشتنم نشود دين حق بلند
اي تيغها، بياييد بر فرق من فرود
اين نكته در شعري كه از زبان حسين بن علي «ع » سروده شده است (و حديث و شعرامام نيست) اينگونه مطرح شده است:
ان كان دين محمد لم يستقم
الا بقتلي يا سيوف خذيني [3] .
اگر دين محمد «ص » جز با كشته شدن من استوار نمي شود، پس اي شمشيرها مرا دريابيد!به تعبير امام خميني «ره »: «با زنده نگه داشتن او اسلام زنده مي شود. «انا من حسين »، كه روايت شده است كه پيغمبر فرموده است، اين معنايش، معنا اين است كه حسين مال من است، و من هم از او زنده مي شوم.» [4] .
پاورقي
[1] احقاق الحق، قاضي نور الله تستري، ج 11 ص 265، بحار الانوار، ج 43 ص 261، تاريخ الاسلام، ذهبي، ج 5، ص97.
[2] به مقاله ارزشمند «حسين مني و انا من حسين» از: محمد باقر بهبودي در «يادنامه علامه اميني»، مقاله چهاردهم، ص 305 مراجعه کنيد.
[3] اين شعر، بيتي از قصيده بلند شاعر و خطيب کربلايي، مرحوم شيخ محسن ابو الحب (م 1305) است و آنچه مشهور است که از سرودههاي سيد الشهداست، بي اصل است.ر.ک: «تراث کربلا»، سلمان هادي طعمه، ص 86.
[4] صحيفه نور، ج 13 ص 158.