محلي بود در مركز تهران در عصر ناصر الدين شاه، كه به صورت محل اجراي تعزيه بزرگ و مهم در روز عاشورا درآمده بود.ديلميان، اجراي نمايش داشتند.سپس در عصرناصر الدين شاه بيشتر معمول شد و پس از سفر وي به فرنگ و ديدن تآترهاي اروپا، پس از بازگشت در سال 1290 قمري تكيه دولت را بنا نهاد.از آن پس تكيه هاي ديگري هم بناشد. «تكيه دولت... محوطه وسيع دو طبقه اي بود كه طبقه بالاي آن، غرفه غرفه ساخته شده و هر يك از غرفه ها به شاه و بانوان حرم و درباريان اختصاص داشت.در صحن تكيه، جايگاه بزرگي براي تعزيه خوانها بود و در وسط آن، تختي از گچ و آجر ساخته بودندكه تعزيه خوانها بر بالاي آن قرار گرفته نقش خود را ايفا مي كردند». [1] «ناصر الدين شاه به تشكيل مجالس تعزيه بسيار تمايل نشان مي داد.به همين نظر دستور ساختن تكيه دولتي را در مجاورت اندرون شاهي داد.تكيه با وسعت نسبتا زياد چند طبقه، بصورت آمفي تآتر باتخت بزرگي در وسط و روپوش آهني ساخته شد كه در مواقع تعزيه، روي روپوش آهني را چادر مي كشيدند.اين تكيه، پشت بانك ملي كنوني بازار، رو به روي سبزه ميدان... واقع بود.در سال 1327 شمسي خراب شد. [2] .