نهضت عاشورايي امام حسين «ع »، با انگيزه امر به معروف و نهي از منكر و براي نجات اسلام و مبارزه با طغيان بود.اهداف و آرمانهاي مقدس، چهره هاي متعالي و درخشان و انگيزه هايي اجتماعي و سياسي داشت.آن همه تشويق براي گريه بر سيد الشهدا و عزاداري براي سيد مظلومان نيز، براي زنده نگهداشتن اين مكتب جهاد و شهادت و حفظ ارزشها بود.متاسفانه در طول تاريخ، تحريفهايي چه در انگيزه ها و اهداف، چه درچهره هاي حماسه ساز و چه در برنامه هاي مربوط به عاشورا انجام شد.

تحريفهاي عاشورا، برخي به «محتوا» بر مي گردد، برخي به «شكل » و برخي به «افراد». كتابهايي كه به عنوان مقتل نوشته شد و روضه هايي كه براي عاشورا گفته و خوانده شد، گاهي چون با انگيزه گرياندن مستمعين بود، آميخته به مطالب ضعيف، غير مستند و احيانا دروغ گشت.علاقه اي كه به چهره هاي عاشورايي وجود داشت، سبب شد در حوادث آن حماسه، غلوها و مبالغه هايي نقل شود كه غير عقلي و باور نكردني است.آمار و ارقام كشته ها و برخي حوادثي كه بظاهر غم انگيز و سوزناك بود، بر اصل واقعه افزوده شد. انگيزه آن حماسه اجتماعي و خونين نيز، گاهي تا حد «كشته شدن براي شفاعت ازگنهكاران امت » تنزل يافت.نوع برخوردهاي امام حسين «ع »، زينب و امام سجاد «ع » وكودكان و اهل بيت، گاهي به صورت عجز و لابه و ذلت و حقارت در برابر فاسقاني چون يزيد و عمر سعد و ابن زياد و شمر و... در آمد و خواسته بزرگ امام در اين ميدان حماسه، كه رد بيعت با حكومت جور بود، به درخواست جرعه اي آب براي لب عطشان خويش ياگلوي خشك علي اصغر در آمد.

در روضه هايي كه خوانده مي شد و تعزيه هايي كه برپا مي گشت و شعرها و نوحه هايي كه سروده و اجرا مي شد، از زينب و امام سجاد و مسلم بن عقيل و سكينه و... چهره هايي ارائه گشت كه با روح بلند و عزتمند و بزرگوار آن خاندان شرف و كرامت، ناسازگار بود.

حتي خصومت ديرين امويان با اساس دين و وحي و نبوت، به دشمني شخصي حسين «ع » و يزيد تبديل شد.رسالت ياري رساندن به جبهه گسترده حسيني در طول تاريخ، تنها به سطح گريستن بر تشنگي و مظلوميت آل عبا پايين آمد و بيش از روضه فكر امام حسين «ع »، روضه جسم پاره پاره او و بيش از پيام خونين سيد الشهدا، حلقوم بريده ابا عبدالله مطرح شد.حتي مبارزه دشمنان با اصل اقامه عزا براي سالار شهيدان (كه بي ثمر بود) تبديل شد به آزادي مراسم و ترويج شعائر، ولي همراه با مسخ حقيقت عاشوراو فلسفه قيام كربلا، كه اينگونه برنامه ها، هيچ تعارضي با سلطه ستم و فسق نداشته باشد و اين بزرگترين تحريف محتوايي عاشورا بود.در حالي كه در تاريخ شيعه، قيام توابين، پس از گريه بر مزار شهداي كربلا و ياد مظلوميت امام حسين «ع » شكل گرفت و شيعيان درسرزمين كربلا و با الهام از عاشورا، به رهبري سليمان بن صرد، قيامي را شكل و سازماندهي دادند.و عاشورا، تكليف آور براي هر مسلمان بود، نه آنكه امام، يك وظيفه خاص و دستور خصوصي داشته باشد.

اعتقاد به شفاعت سيد الشهدا و نيز ثوابهاي فراوان براي اشك ريختن بر آن حضرت و همچنين نتايج ارزشمند محبت و ولايت اهل بيت «ع »، همه صحيح است، اما اين مسائل بگونه اي يكجانبه طرح شد كه بسياري از علاقه مندان اهل بيت، تعارضي ميان گريستن برحسين «ع » و ارتكاب فسق و فجور و زير پا نهادن حق الناس و ترك وظايف ندانند و اميدشان به حسين «ع » باشد، هر چند كه غرق گناه باشند!امام سجاد «ع » كه همان روح حسيني و شجاعت علوي را داشت و در عاشورا به مصلحت الهي بيمار بود و توان جنگيدن نداشت، در پي همين تلقينات تحريف شده، به «امام بيمار» شهرت يافت و در اذهان عموم، به صورت مردي لاغر، رنگ پريده، بي حال و زرد چهره و عصا به دست جلوه كرد.حتي قضايايي بي اساس، همچون حجله عروسي قاسم نوجوان در شب عاشورا، به عنوان دستمايه اشك گرفتن از اهل عزا، به مرثيه ها و مقتلها راه يافت و قضايايي به نام رؤيا و خواب (راست يا دروغ) باب شد و دهان به دهان و سينه به سينه نقل گشت و بتدريج، حالت يك امر مسلم و قطعي يافت.آنچه وظيفه آگاهان و دست اندركاران است، هم تبيين صحيح قيام حسيني، هم ارائه مقتل و روضه صحيح و مستند، هم جلوگيري از خواندن مرثيه هاي دروغ و مرثيه خوانان ناصالح و مداحان كاسب و واعظان بيسواد و بي مطالعه است.در يكي دو دهه اخير، هم كتابهاي ارزشمندي در تحليل ماهيت و اهداف قيام حسيني تاليف شده، هم اشعار با محتوا و منطبق با روح عاشورا سروده شده است و هم برخي از اين تحريفهاي لفظي و محتوايي بازگو و معرفي شده است. [1] الهامي كه در انقلاب اسلامي ايران و در جبهه هاي دفاع مقدس، از عاشورا و كربلاگرفته شد، بهترين استفاده از چهره تحريف نشده عاشوراست.و اگر شيعه بتواند «مكتب عاشورا» را آنگونه كه هست و بوده، به جهانيان معرفي كند، بي شك منبع الهام همه آزاديخواهان مبارزي خواهد شد كه در پي الگوي راستين براي انقلاب و مبارزه با ستم اند.