از شهداي كربلاست.نامش در زيارت رجبيه هم آمده است.وي يكي از دو مردي بودكه پيش از شهادت جوانان بني هاشم، از ياران حسين «ع » باقي مانده بودند.انساني پايدار، بصير و با وفا و از مردم «حضرموت » يمن بود.در كربلا خود را به كاروان حسين «ع » ملحق ساخت.در همان دوران، فرزندش در شهر ري اسير بود.با آنكه امام، بيعت خود را از او برداشت، ولي حاضر نشد دست از امام بكشد.اغلب مورخان، شهادت او را در حمله اول دانسته اند.قبر او در بقعه دسته جمعي شهداي كربلا در پايين پاي سيد الشهداست. [1] بشر بن عمر هم نقل شده است.