شيوه ناجوانمردانه تشنه نگهداشتن طرف در جنگ، براي از پاي درآوردن او.درحادثه كربلا سپاه عمر سعد به دستور ابن زياد، از رسيدن آب به خيمه گاه امام حسين «ع » جلوگيري كردند.از روز هفتم محرم، عمر سعد كسي را به نام عمرو بن حجاج با پانصدسوار بر شريعه فرات مامور كرد.آنان فرات را در محاصره خويش قرار دادند و از سه روزبه شهادت امام حسين «ع » مانده، مانع آب برداشتن اصحاب او از فرات شدند. [1] اين كار كه به تشنگي امام و اصحاب و فرزندانش در روز عاشورا انجاميد، از سوزناكترين حادثه هاي كربلا بود و امام و ياران و اطفالش لب تشنه ماندند.