پايه گذار، مؤسس.در فرهنگ عاشورا و مراسم سوگواري، كسي كه بر پاي دارنده مجلس عزا يا تعزيه و روضه و سخنراني براي امام حسين «ع » و ديگر معصومين است. باني مجلس معمولا بنا به نذر و نياز يا از روي عشق و علاقه دست به اين كار مي زند ومتكفل خرج و هزينه پذيرايي و اجرت روضه خوان و تعزيه خوان و واعظ و محل برگزاري جلسه مي شود.به مؤسس ساختن مسجد و حسينيه هم باني گفته مي شود.رسم است كه واعظ و مداح، باني مجلس را ياد و دعا مي كند كه خداوند قبول فرمايد و موردعنايت و كرم ابا عبدالله «ع » قرار گيرد.