در پايتخت حكومت، قصري كه محل سكونت خليفه بود، دار الخلافه گفته مي شد، جاي اقامت پادشاه.به خود شهري هم كه خليفه يا پادشاه در آنجا بود، دار الخلافه گفته مي شد.دار الحكومه هم به همان معني بود.

يزيد، پس از كشتن امام حسين «ع » و به اسارت در آوردن اهل بيت او، براي به رخ كشيدن اين پيروزي به مردم بار عام و اذن عمومي داد و قصر پر از جمعيت شد.آنگاه اسراي اهل بيت را كه با طناب، آنان را به هم بسته بودند، با وضعي اهانت آميز وارد مجلس يزيد كردند. [1] دار الخلافه يزيد، نزديك مسجد جامع دمشق بوده است.