يكي از فقهاي هفتگانه و از كساني بود كه از روي خير خواهي و نصيحت، از امام حسين «ع » خواست كه به سوي عراق نرود و در اين راه، بي وفايي مردم را نسبت به پدر وبرادر امام حسين «ع » ياد آوري مي كرد. [1] وي از سادات قريش بود.در ايام خلافت عمر به دنيا آمد.به خاطر نماز بسيار، به او راهب قريش مي گفتند.در سال 95 هجري در گذشت. [2] .