ثم برز من بعده برير بن خضير الهمداني و كان أقرأ أهل زمانه و هو يقول:

أنا برير و أبي خضير

لاخير فيمن ليس فيه خير

فقتل منهم ثلاثين رجلا ثم قتل... [1] .

بعد از عبدالله غفاري، بربر بن خضير همداني كه در عصر خويش در قرائت قرآن از همگان پيشروتر و داناتر بود، به ميدان تاخت و چنين سرود:

منم برير و پدرم خضير است

خيري ندارد آن كه نابخير است

و سي مرد از آن ها را كشت و سپس كشته شد.

[1] شيخ صدوق الأمالي، ص 224 ادامه‏ي حديث پيشين، شيخ صدوق در صدر همين حديث مفصل، سخني نيز از بربر بن خضير همداني به ميان آورده بود که گذشت.