ثم برز من بعده عبدالله بن أبي عروة الغفاري و هو يقول:

قد علمت حقا بنو غفار

أني أذب في طلاب الثار

بالمشرفي و القنا الخطار

فقتل منهم عشرين رجلا ثم قتل... [1] .

پس از حبيب بن مظاهر، عبدالله بن ابي عروه ي غفاري به ميدان تاخت و گفت:

- غفاريان به درستي مي دانند كه من در خونخواهي از خون ياران، با شمشير مشرفي [2] و نيزه ي برافراشته، دفاع مي كنم.

او بيست مرد از آن ها را كشت و سپس كشته شد.

[1] همان، ص 224، در ادامه‏ي حديث.

[2] مشرفي، به نوعي شمشير، منسوب به مشارف، يکي از شهرهاي يمن، گفته مي‏شد.