سيد بن طاووس رحمه الله از بشير بن جذلم، [1] روايت كرده كه گويد:

هنگامي كه قافله به نزديكي مدينه رسيد، علي بن الحسين عليهماالسلام فرود آمدند و بارها را فرود آوردند، براي آن حضرت خيمه اي نصب كردند، و زنان را فرود آورده و به من فرمود:


«يا بشير! رحم الله أباك، لقد كان شاعرا، فهل تقدر علي شي ء منه؟»؛

اي بشير! خدا پدر تو را رحمت كند، او مرد شاعري بود، آيا تو نيز مي تواني شعر بگويي؟

گفتم: بلي يابن رسول الله!

فرمود: وارد مدينه شو و خبر شهادت ابي عبدالله عليه السلام رابه اهل آن برسان.