كربلا و ناله هاي اهل بيت
در بعضي از حكايات آمده:
هنگامي كه زينب عليهاالسلام به نزديك قبر برادر خود رسيد، دست زد و جامه ي خود را چاك كرده و به آواز حزين فرياد بركشيد كه:
واأخي! واحسيناه! واحبيب رسول الله! يابن مكة و مني! يابن فاطمة الزهراء! يابن علي المرتضي!
پس بر زمين افتاد و مدهوش گرديد.
ام كلثوم عليهاالسلام موي را پريشان كرد، سيلي بر رو مي زد و مي گفت:
«اليوم مات أبي المرتضي، اليوم حل الثكل بالزهراء».
سكينه عليهاالسلام و فاطمه عليهاالسلام و ساير زنان و دختران فرياد: وامحمداه! بركشيده و نعره ي: واحسيناه! برآورده بودند. [1] .
ابن طاووس رحمه الله مي فرمايد: چند روز در آن سرزمين ماندند و اقامه ي عزا كردند. [2] .
و به روايتي: سه روز ماندند.
پاورقي
[1] رجوع شود به: الدمعة الساکبه: 149/5.
[2] اللهوف: 225، بحارالانوار: 146/45.