بدان كه، ظلمي كه بر آن حضرت شد، اعظم از ظلم پيغمبران سلف بود. اگر چه نظير آن بر پيغمبران نيز واقع شد، بلكه اعظم عالميان بود، اگر چه نظير آن ظلم ها در عالم بسيار واقع شده؛

زيرا كه اصل ظلم، اگر چه قبيح است، لكن آن مظلوم، هر چه جليل تر باشد ظلم بر او اقبح است و لهذا ظلم بر جاهل، مانند ظلم بر عالم نيست و ظلم بر فاسق، مثل ظلم بر عادل مؤمن نيست. و هر چه در مرتبه ي علم، فضل و تقوا بلندمرتبه تر باشد ظلم بر او قبيح تر است.

همچنين با وجود قبح ظلم مطلقا، ظلم بر صاحب حق اقبح است و كذا ظلم


عبد نسبت به سيد اقبح از ظلم ديگران است و ظلم بر والدين، اقبح از ظلم به غير از ايشان است. و هر چه حق شخص اعظم باشد، ظلم بر او اعظم است و اين امور از واضحات است.

و از اينجا بزرگي اين ظلم معلوم مي شود، هر چه سيدالشهداء عليه السلام را بهتر شناختي و مرتبه اش را عظيم تر دانستي، مصيبتش را عظيم تر خواهي دانست و هر چه حق او را عظيم تر داني، ظلم بر او را قبيح تر خواهي دانست.