در بعضي از اخبار آمده:

وقتي كه سيدالساجدين عليه السلام را نزد آن لعين آوردند، سر مقدس پدرش را در برابر آن لعين ديد. در آن وقت، آن ملعون چاشت مي خورد - و در اثر دعاي امام سجاد عليه السلام وقتي كه سر آن لعين را نزد آن حضرت آوردند، آن حضرت نيز چاشت مي خوردند - بعد از انقضاي مجلس، آن لعين امر كرد تا اهل بيت عليهم السلام را به خانه اي در كنار مسجد اعظم بردند.

و بنا به روايت ابي نعيم: آن لعين دستور داد تا سيدالساجدين عليه السلام را به غل و زنجير درآوردند و با زنان به حبس بردند.

راوي مي گويد: من با ايشان بودم از كوچه اي نگذشتم، مگر آن كه آن را مملو از مرد و زن يافتم كه به مشاهده ي حال آن اسيران و ديدن احوال آن بي كسان سيلي بر رو مي زدند، تا اين كه به در زندان رسانيدند، «فحبسوا في سجن، و ضيق عليهم»؛ پس ايشان را در زندان محبوس كرده و بر ايشان تنگ گرفتند.

و به روايت سيد بن طاووس رحمه الله زينب عليهاالسلام گفت:

«لا يدخلن علينا عربية، الا ام ولد، أو مملوكة، فانهن سبين كما سبينا»؛ [1] .

زني از قبيله ي عرب نزد ما نمي آمد و كسي به نزد ما آمد وشد نمي كرد مگر كنيزان كه ايشان نيز مثل ما اسير شده اند.