آنگاه بار ديگر برآنان، مانند شير خشمناك حمله كرد و اين حمله ي چهارمي بود.

«فجعل لا يلحق [منهم] أحدا الا بعجه بسيفه فقتله؛ والسهام تأخذه من كل ناحية و هو يتقيها بنحره و صدره»؛


حضرت به كسي نمي رسيد مگر آن كه او را با شمشير به دو حصه مي كرد، و لكن تير از هر جانب به سوي آن بزرگوار مي آمد و بر سينه و گلوي او مي خورد.

آن حضرت مي فرمود:

اي بدترين امت ها! با ذريه ي پيغمبر بد رفتار كرديد، عترت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم را بد مراعات نموديد، و ديگر بعد از كشتن من، كسي را نخواهيد كشت كه از كشتن او بترسيد، بلكه بعد از آن كه مرا به اين طريق كشتيد ديگر هر قتلي نزد شما آسان خواهد بود.

به خدا قسم! اميد دارم كه خداوند مرا با شهيد شدن گرامي دارد به سبب آن كه مرا خوار كرديد، پس انتقام مرا از شما بگيرد.

حصين بن نمير ملعون گفت: اي پسر فاطمه! به چه وسيله اي از ما به جهت تو انتقام مي كشد؟

فرمود:

بدي اعمال شما را ميان شما مي اندازد و خون هاي شما را مي ريزد، پس بدترين عذاب ها را به شما مي رساند!

آن حضرت جنگ كرد تا آن كه جراحت هاي عظيمي بر بدن شريفش رسيد. [1] .