پس از آن كه چند نفر از آن سعادتمندان كشته شدند، حجاج بن مسروق، مؤذن امام حسين عليه السلام پيش آمد و زمين ادب را بوسيد و بعد از رخصت، رجزخوانان به ميدان شتافت، زماني نگذشت كه او را نيز به درجه ي رفيعه ي شهادت رسانيدند. [1] .