پس از او، عمران بن عبدالله مذجحي [1] روي به كار زار كرده، دمار از روزگار آن كفار بر آورده و آخر الأمر به ضربت مسلم ضبابي و عبدالله بجلي به سراي جاويد شتافت. [2] .

[1] در بحارالانوار آمده: عمير بن عبدالله مذحجي.

[2] بحارالانوار: 1845 و 19.