حسان بن قائد مي گويد: من در نزد پسر زياد بودم كه نامه ي پسر سعد رسيد، چون نامه را خواند گفت:



الان اذ علقت مخالبنا به

يرجو النجاة ولات حين مناص



حال كه چنگال ما به او بند شده، مي خواهد از دست ما خلاص شود و هرگز مناص و خلاصي از براي او نخواهد بود.

آنگاه نامه اي به عمر سعد نوشت كه: نامه تو رسيد و از مضمونش اطلاع حاصل شد؛

فاعرض علي الحسين أن يبايع ليزيد هو و جميع أصحابه، فاذا فعل ذلك رأينا رأينا، والسلام.

پس بر حسين بيعت يزيد را عرضه كن و از او و جميع اصحابش بيعت بگير، اگر بيعت كردند، رأي خود را ببينم، آنچه خواهيم در مورد وي تصميم بگيريم.

نامه را فرستاد. [1] .

و بنا بر بعضي روايات معتبره: ابن زياد، نامه را نشان نداد و اين امر را عرض نكرد، زيرا كه مي دانست كه آن حضرت، با يزيد بيعت نخواهد كرد.