عزيز من! عجب مصيبت عظيمي است اين مصيبت و عجب بليه شديدي است اين بليه.


آري، مصيبت فرزند مكه و مني است، مصيبت فرزند زمزم و صفا است و مصيبت فرزند ركن و مقام و مشعر حرام است.

آري، مصيبت فخر كائنات، علت ممكنات، زينت سماوات، سبب نزول بركات و رحمات است.

در ميان معاصي، بعد از شرك و توابع آن، معصيتي عظيم تر از ريختن خون ناحق نيست و آن قدر آيات و اخبار بر تخفيف از عذاب آن وارد و تأكيد و مبالغه در عظيمي اين معصيت شده كه در هيچ معصيتي نشده است، حتي آن كه جناب باري - عز اسمه - فرمود:

(من قتل نفسا بغير نفس أو فساد في الأرض فكأنما قتل الناس جميعا). [1] .

و پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:

«لو أن السماوات و أهل الأرض اجتمعوا فشركوا في دم امري ء مسلم و رضوا به لاكبهم الله علي مناخرهم في النار»؛ [2] .

اگر اهل آسمان ها و زمين ها در خون مسلماني شركت نمايند و به آن راضي باشند خدا همه ي ايشان را بر رو در جهنم مي اندازد.

اگر اين همه [معصيت] به جهت كشتن يك مسلماني است، پس چه قدر عظيم است در نزد او، كشتن مثل سيد الشهداء عليه السلام كه امام همه ي مسلمانان، پيشواي همه ي مؤمنان، آقاي همه ي متقيان، مقتداي همه ي خداپرستان، لنگر زمين و آسمان، مقصود از آفرينش اين و آن، مركز دايره ي علم و عرفان، آفتاب جهانتاب عالميان، مصباح ابرار، مفتاح اسرار، سفينه ي نجات كائنات، زورق حيات ممكنات، غصن غصينه شجره ي مباركه ي نبوت و ركن ركينه ي معظمه ي امامت است.



معارف في البرايا عارفون بهم

هادون والغير جهال مجاهيل



و راحتا الدهر من فضفاض جودهم

مملوتان و ما للفيض تعطيل



آنان خداشناسان، هدايت كنندگان، شناخته شدگان در صوامع قدسي هستند، و ديگران كيستند؟ و چيستند؟ كه جهالي چند مي باشند كه كسي ايشان را نمي شناسد.


دست روزگاران، وسعت جود ايشان است كه مملو است و بخشش مي كنند كه به يكي مال و ثروت مي دهند، به آن يكي جاه و دولت مي دهند و به آن يكي كرامت مي نمايند وگرنه آن را چيزي نبود كه بخشش نمايد.