سيد بن طاووس روايت كند:

در هنگام شهادت امام حسين عليه السلام، غباري تيره و سياه همراه بادي سرخ به آسمان بلند شد كه چيزي ديده نمي شد. حتي مردم پنداشته بودند بر آنان عذاب نازل شده است. ساعتي اين وضع ادامه داشت. سپس گرد و غبار برطرف شد. [1] .

سيد بن طاووس با سند خويش از امام صادق عليه السلام روايت مي كند:

چون حسين بن علي عليه السلام با شمشير كشته شد و خواستند سر از پيكرش جدا كنند، از عرش الهي ندايي رسيد: «اي امت سرگردان و ستمكار پس از پيامبرش! خداوند براي نماز عيد قربان و فطر موفقتان ندارد!» سپس امام صادق عليه السلام فرمود: به خدا آنان موفق نشدند و نخواهند شد تا آنكه خونخواه حسين عليه السلام قيام كند. [2] .

علامه مجلسي گويد:

موفق نشدنشان براي فطر و قربان يا براي آن است كه بيشتر اوقات دراين دو ماه، هلال اشتباه مي شود. (آن گونه كه اغلب چنين فهميده اند) يا بدان جهت كه چون امامان حق ظاهر و حاكم نيستند، آنان موفق به اداي نماز عيد فطر و قربان نمي شوند، يا اداي كامل، يا مطلق، بنابر اينكه امام را شرط برپايي آن بدانيم يا آنكه حكم، مخصوص اهل سنت است و اين احتمال پيش من قويتر است و الله العالم. [3] .