ابن نما گويد:

درباره ي مدفن سر مطهر اختلاف است. برخي گويند عمرو بن سعيد آن را در مدينه دفن كرد. از منصور بن جمهور نقل شده كه وارد خزانه ي يزيد شد. وقتي كه گشودند، سر مطهر را آنجا ديد. به غلامش سليم گفت: اين كيسه ي چرمين را نگهداري كن كه از گنجهاي بني اميه است. چون آن را گشود، سر امام حسين عليه السلام در آن بود كه به رنگ مشكي خضاب شده بود. به غلامش گفت: پارچه اي بياور. پارچه آورد و آن را در آن پيچيد و در دمشق، كنار «باب الفراديس»، نزديك برج سوم از سمت مشرق دفن كرد.

گروهي از مردم مصر به من گفته اند: مدفن سر مطهر نزد آنان است و به نام «مشهد الكريم» ناميده مي شود؛ بقعه اي طلايي است و در مناسبتها به زيارت آن مي روند و معتقدند كه آن سر مطهر آنجا دفن شده است. ولي قول مورد اعتماد آن است كه آن سر را پس از گرداندن در شهرها برگردانده و به بدن ملحق ساختند و با جسد دفن شد. [1] .

ابن جوزي گويد:

درباره ي محل دفن سر مطهر اقوالي است. معروفترين آنها آن است كه به كربلا برگردانده، با بدن دفن كردند. قول ديگر آن است كه در مدينه، كنار قبر مادرش فاطمه عليهاالسلام مدفون است. ابن سعد گويد: چون سر به مدينه رسيد، سعيد بن عاص والي مدينه بود. آن را جلو او گذاشتند. او از بيني سر گرفت، بعد دستور داد كفن كردند و كنار مادرش فاطمه عليهاالسلام به خاك سپردند.

شعبي گويد: مروان حكم در مدينه بود. آن سر را گرفت و در مقابل خود نهاد و با بيني آن ور مي رفت و خطاب به آن حرفهايي اهانت آميز داشت و مي گفت به ياد دوران عثمان مي افتم. سعيد بن عاص يا عمرو بن سعيد كه از خانه هاي هاشميان صداي شيون شنيد، با خواندن شعري طنزآميز، از گذشته ياد كرد.

قول ديگر آن است كه در دمشق مدفون است. ابن ابي الدنيا حكايت كند: در خزانه ي يزيد در دمشق سري پيدا شد، آن را كفن كرده و در «باب الفراديس» به خاك سپردند. بلاذري هم گويد كه سر او در دارالاماره ي دمشق است. واقدي نيز چنين گفته است.

قول چهارم آنكه در مسجد رقه، كنار فرات، در شهري مشهور دفن شده است. اين گفته ي عبدالله بن عمر وراق در كتاب «مقتل» است. گويد: چون سر مطهر را پيش يزيد آوردند، گفت: آن


را به تلافي سر عثمان، نزد خاندان «ابي معيط» مي فرستم كه در رقه بودند. سر را پيش آنان فرستاد. آنان سر را در يكي ازخانه هاي خود دفن كردند. بعدها آن خانه جزو مسجد جامع شد، نزديك درخت سدري كه آنجاست و برگهايي شبيه برگ نيل دارد و زمستان و تابستان سبز است.

قول پنجم آن است كه خلفاي فاطمي آن سر را از باب الفراديس به عسقلان و از آنجا به قاهره بردند و هم اكنون آنجاست و مزار بزرگي دارد.

به هر حال آن سر مطهر هر جا كه باشد، در دلها و وجدانهاست و در رازها و خاطره هاست و قلب دوستداران، جايگاه اوست. [2] .